کدام امان نامه؟

کدام امان نامه؟!!!
بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات(ریاست جمهوری 92) مدام عده ای دارند میگویند که:
 مردم امان نامه را پذیرفتند!
  به مالک بگویید از پشت خیمه معاویه برگردد!
 شهر سقوط کرد!
 گفتمان مقاومت انقلاب شکست خورد!
 مردم به گفتمان سازش رای دادند!
به نظرم این تحلیل ها  غلط است. همان طور که عده ای گفتند امروز در شرایط شعب ابیطالب هستیم و حرفشان و تحلیلشان غلط بود. ولو اینکه از روی دلسوزی می گفتند.
شان مردم را این قدر پایین نیاوریم. این مردم همان مردمی هستند که امام خمینی آنها را باور داشت و به پشتوانه آنها توانست انقلاب کند. و رهبر انقلاب تا کنون به پشتوانه همان مردم مسیر امام را ادامه داده است.
از قبل از انتخابات عده ای می گفتند آقای جلیلی نماد گفتمان انقلاب است و مابقی جریان سازش هستند.یا بیرون از جرگه اصولگرایی هستند. حتی آقای قالیباف و ولایتی را هم طرد می کردند. قبول دارم که همه این افراد دارای یک رتبه نیستند، ولی با این تقسیم بندی تنگ نظرانه مخالف بوده ام. چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟ شما آن موقع بی جهت فقط آقای جلیلی را نماد گفتمان انقلاب و مقاومت معرفی کردید. حالا که رای نیاورده ناچارید بگویید مقاومت رای نیاورده است. چرا باید انقلابی گری را محدود کنیم به یک عده ای خاص! و مابقی را از این جرگه خارج کنیم.
مردم همچنان پایبند گفتمان انقلاب هستند چون به صورت حداکثری در انتخابات شرکت کردند و حماسه خلق کردند. و رهبری انقلاب فرمودند" شرکت در انتخابات رای به نظام جمهوری اسلامی است. حضور در انتخابات تودهنی به آمریکا و استکبار است. شرکت در انتخابات دشمنان را ناامید میکند." این یعنی مقاومت. یعنی ایستادگی پای نظام.
از طرف دیگر ایران دهه 90 با ایران دهه 70 فرق می کند. در ایران امروز با نظامی مواجه هستیم که مقاومت در آن نهادینه شده است. برگشتی وجود ندارد . امروز حتی اگر خاتمی هم بیاید نمی تواند عقب نشینی کند.نمی تواند سازش کند. زمین بازی عوض شده است. انقلاب جلو رفته است و مردم این را باور دارند و مطالبه می کنند. فضای کشور عوض شده است.
مردم باور دارند که سازشی وجود نخواهد داشت. به دنبال آن بوده اند که کسی با رویکرد عقلانیت و میانه روی در عین اینکه روبروی استکبار می ایستد، از حاشیه سازی و جنجال در کشور پرهیز کند و با تدبیر و خردورزی معیشت مردم را سامان دهد. ممکن است اشتباه انتخاب کرده باشند. ولی چنین تصوری از آقای روحانی داشته اند. اگر مردم مصداق را اشتباه انتخاب کرده اند تقصیر من و توست.
وظیفه ما این است که این انتظار و تصوری را که به خاطر آن مردم به آقای روحانی رای داده اند از ایشان و دولت وی مطالبه کنیم. یعنی مطالبه عقلانیت، تدبیر و دفاع از حقوق مسلم مردم
 حلقه اصولگرایی تنگ نکنیم.  او خودی هستی! تو خودی نیست! مناسب کشور نیست.
گفتمان انقلاب اسلامی را گسترش ورشد دهیم. من نمیدانم چرا کار ما شده تکرار کردن حرف های رهبری. دو کلمه حرف جدید تولید نمی کنیم. مگر شما نمی گویی گفتمان انقلاب اسلامی. خوب. رهبری فرمودند اقتصاد مقاومتی. من و تو چی به آن اضافه کردیم؟

ما و رئیس جمهور

قبل از انتخابات داشتم به این فکر می کردم هر کدام از این آقایان نامزدها اگر به پاستور راه پیدا کنند چه اتفاقی خواهد افتاد. یعنی سناریوی روی کارآمدن هر کدام را تصور می کردم. دلم گرفت. کمی هم ناامید شدم. چون با تصور خودم حکمرانی هر کدام از آقایان نامزد با چیزی که شایسته ملت ماست فاصله بسیار زیادی دارد. به هر حال نامزد منتخب مردم مشخص شد. با انبوه کارهای روی زمین مانده ای که بر عهده اش است. احتمالا از الان هر کدام از شما که شاید برای فلان نامزد تبلیغ کرده بودید به دنبال کارخودتان می روید.

به نظرم اولا هر کدام از آقایان نامزد با مدل مطلوب خود یعنی رئیس جمهور نظام جمهوری اسلامی در دهه عدالت و پیشرفت فاصله زیادی دارند. این نیازمند آن است که منتخب مردم از تیم مشاوره ای بسیارقوی و از عقول خردمند و دلسوز زیاد استفاده کند تا بتواند خلا خود را پرکند.

ثانیا ما از تجربه دولت آقای احمدی نژاد باید عبرت بگیریم. صرف نظر از اینکه چه دولتی به پاستور راه  یافته است به جای اینکه کنار بایستیم و نگاه کنیم یا  به قطار در حال حرکت دولت سنگ پرتاب کنیم، دلسوزانه و عاقلانه از انحراف این قطار جلوگیری کرده و شتاب آن را زیاد کنیم. قطعا این قطار حرکت می کند ...

ثالثا  باید به دنبال تربیت رئیس جمهور باشیم. این مدل که نزدیک انتخابات یکی از آقایان را تشویق کنیم یا برایش امضا جمع کنیم تا در انتخابات نامزد شود و بعد برایش رای جمع کنیم خیلی مفید نیست. البته من که این کار را نکردم! ما باید رئیس جمهور و مسئولان عالی را تربیت کنیم. و الا ناچاریم با ضعف های روسای کم سواد و ضعیف سروکله بزنیم. آمریکا دانشگاه حکمرانی دارد. آنها برای مدیران خود برنامه دارند. این وظیفه در کشور ما بر عهده دانشکده های مدیریت و علوم اجتماعی است که متاسفانه در یک فضای فانتزی به سر می برند. به قول یکی از اساتید( آقای دکتر پورعزت) به دانشجویان مدیریت دولتی می گفتند شما باید طوری درس بخوانید و تلاش کنید که شایستگی ریاست جمهوری را در خود ایجاد کنید اما هیچ وقت آرزوی رئیس جمهور شدن در سر نداشته باشید.

و آخر

 این انتخابات اثبات صداقت و مظلومیت نظام جمهوری اسلامی برای کسانی است که می گفتند انتخابات در ایران آزاد نیست... در انتخابات تقلب شده است...در انتخابات تخلفات گسترده شده است...

و به قول همان استاد فرزانه این حماسه سیاسی، محبت و مودت امت و امام را گرمتر کرده است و این بزرگترین سرمایه است.