ساختار مدیریتی مطلوب جامعه ما چیست؟

باسمه تعالی

مدیریت دولتی نوین چه مسائلی را برای کشور و جامعه ما ایجاد کرده است؟

این ساختار  به نفع کیست؟ ثروتمندان یا مستضعفین؟

اقتصادی مردمی واقعا چیست؟ آیا طبقه متوسط و پایین جامعه می تواند به سمت سرمایه گذاری در بخش خصوصی برود؟

در ادبیات  علم مدیریت دولتی همانند سایر رشته های علمی نحله های مختلفی وجود دارد و هرکدام در خصوص چگونه اداره کردن کشور ساختار، ارزش­ها و عقلانیت خاصی دارد. این نحله ها از چند صد سال پیش تا کنون در هر برهه ای متناسب با شرایط خاص آن زمان شکل گرفته است و با گذشت تاریخ کارایی(البته کارایی از واژه­هایی است که محل بحث است) هر کدام به سر رسیده است. معمولا هر کدام از این نحله ها با فاصله زمانی قابل توجهی به کشور ما می رسد حال آنکه ممکن است ادبیات آن رویکرد از بین رفته باشد.

اول بسم الله

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی وقت ها اگر قرار باشد برای نشریه یا وبلاگی مطلبی بنویسم یا مقاله علمی بنویسم، این دوگان در ذهنم ایجاد می شود که آیا وظیفه من این است که بنویسم و بگویم یا اینکه نباید بنویسم و بگویم. آنچه که مسیر دوم یعنی ننوشتن و نگفتن را در ذهنم پررنگ می کرد این است که ما گاهی برای خودنمایی و تظاهر می نویسیم. می خواهیم مطلب ما را بخوانند و دهان به دهان، حرف ما بچرخد. چون حرف من است. و این همان سمعه و ریا است اگر هدف من فقط سخن گفتن و اسم بردن از من باشد.

اما آنچه که مسیر اول یعنی نوشتن و گفتن را در ذهنم پررنگ می کرد این بودکه ما و شما شنیده ایم که زکات علم آموزش و انتقال آن است. بسیار خوب حتما می گویید که از کجا معلوم که حرفی که من می زنم علم باشد یا اگر علم است، نافع می باشد یا نه؟ پس برای چه تجربیات خود را منتقل کنم و بگویم.

بگذریم...

تصمیم گرفتم که بنویسم. نمی دانم شاید بتوان گفت که همه چیز به نیت من و تو بر می گردد . این که با چه هدفی و چه نیتی به سراغ کاری می رویم.

شاید هم این نوشتن از باب موجی باشد که در جامعه شکل گرفته و همه را به سمت سروکله زدن با این دنیای مجازی سوق می دهد.

عنوان اولین مطلب آزمایشی من

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.